Piemels

En dan zit je op een vrijdagavond met 5 giebelende meiden op het terras in Eindhoven en voor je het weet beloof je een Blog te schrijven over Piemels.

Een gezellige avond was het gisteren. Eerst met z’n tweetjes wat eten. Daarna werden we al snel vergezeld door een oververhitte salsa dansers die na wat verkoelende deo er weer op en top bij zat.

“Hey hoi” en weer 2 bekenden schuiven aan. Een gezellige boel. 5 dames tussen de 21 tot 37 jaar en waar hebben ze het over….dilemma’s als de pil, prikpil of een buisje in de arm? Vriendjes jonger of ouder dan jezelf, vriendjes groter of kleiner dan jezelf en al die leuke mannen die nog langs lopen.

Ja en dan de piemels. Ik, de oudste van dit vrolijk gezelschap, durf hier natuurlijk niks over te zeggen en beloof er een blog over te schrijven. Maar aangezien ik er eerlijk gezegd ook niks zinnigs over kan schrijven wordt het een hele korte blog.

 

Sorry dames, maar ik heb wel erg gelachen gisteren.

 

Advertentie

Water

water

19.00 uur en het wordt ineens heel donker boven Weert.  Zal het dan eindelijk gaan regenen?

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van de zon. Zonder zon ben ik niks waard. Ik kan dan ook uit de grond van mijn hart zeggen dat ik een hekel heb aan regen en de winter.

Eindelijk, na een trage start, is ie dan gekomen en ook nog gebleven. De Zon. Ik ben zo blij. Het is dan ook al een paar dagen heerlijk warm. Volgens mij tikken we al een dag of 5, in de zon, de 30 graden aan.

Mij maak je er blij mee, maar nu wordt het donker boven ons stadje. Heeeeeel donker. En daar komen ze dan de druppels. Fjew, ik hoef vanavond niet mijn mooie plantjes water te geven. Ook wel eens fijn. En wat ook wel fijn is, moet ik toegeven, is dat ik nu vanavond niet in die bloedhitte in slaap hoef te vallen. Alles koelt altijd een stuk af na een regenbuitje.

Bloemen

Wow, het zijn al snel wel heel veel en hele grote druppels. Even naar buiten roepen of mijn kat Pie naar binnen komt. Geen gehoor. FLITS, BAM (snel achter elkaar lezen). En nog eens. Op de achtergrond blijft het rommelen en weer FLITS, BAM (weer snel lezen). Het lijkt wel of de hagelstenen die nu naar beneden komen kei hard van boven naar beneden worden gesmeten door een hele sterke handbalspeler uit het Nederlands mannenteam. Ja, daar gaan ze, mijn mooie zonnebloemen, die alleen maar een beetje water wilden, plat op de grond.

Pie heeft zich nog niet gemeld. Maar die schijt ook in zijn broek, als ie er een zou hebben.  Voor onweer en veel water verstopt hij zich dan onder de eerste de beste droge schuilplaats. Ik ren naar boven. De ramen moeten dicht. Check. Voor mijn huis staat een boom. Niet zo maar een boom, een grote boom, eigenlijk een te grote boom. Hij waait als een idioot van links naar rechts langs het raam. Het is bijna eng. En dan zie ik 2 buurvrouwen door de straat rennen.

Katten 

Als ik buiten kom blijkt dat mijn buurvrouwen opzoek zijn naar de katten uit de straat. Eentje is al gevonden, drijfnat met zijn buik al in het water. Inmiddels komen de putdeksels in de straat omhoog en loopt de straat snel vol. Mijn enkels staan al onder water. In een perkje bij een boom zie ik Meneer Nielson zitten. De kat van 4 huizen verderop. Nat tot op het bot. Ik til hem op en hij is even blij dat ie niet meer in het water zit. Dan begint ie te krijsen en te gillen. Snel zijn vertrouwde huis in. Na een paar minuten zijn we drijf nat en hebben we 2 katten gered. Yeah. Maar Pie is nergens te vinden.

Nat

We staan tot de knieën in het water en jawel, daar gaat het eerste water over de drempels de kelders in, maar waar is Pie toch??

Ik ben nat tot op mijn blindedarm geloof ik. De regen wordt minder.  Even naar huis, droge kleren aan doen en kijken of ik Pie kan vinden. Met een handdoek in mijn nek, tegen mijn kletsnatte haren, doe ik de achterdeur open…. en daar zie ik hem …. Pie. Doorweekt onder de omgevallen zonnebloemen en Mirabilles. Ik wikkel hem snel in mijn handdoek en probeer hem te drogen.

Samen

Het blijft rommelen buiten, maar de bliksem is steeds verder weg. Pie duikt weg onder de bank en ik ga buiten helpen met kelders leeg scheppen. In een rij emmers doorgeven. Vol van binnen naar buiten en natuurlijk leeg van buiten naar binnen.  Een groot deel van de straatbewoners werken samen om de kelders weer leeg te krijgen, ook bij de mensen die op vakantie zijn. Wat een team.

Ondanks de wateroverlast en de ellende die het met zich meebrengt hebben we met z’n allen geprobeerd er het beste van te maken en hebben we ook genoeg gelachen tussendoor.

Wat woon ik toch in een leuke straat  met leuke buren. Ik bof maar.

Helaas was het in mijn slaapkamer nog net zo warm als voor het noodweer.

Kleurtjes op Bospop

Kleurtjes

Eén keer per jaar doe ik beveiliging op het Weertse festival Bospop.  Afgelopen weekend stond ik er weer. Backstage, gekleurde polsbandjes controleren. Roze mag overal door.  Rood, overal behalve in de ruimte van de kleedlokalen. De blauwe, die ook heel erg op groen lijken en in het donker niet te onderscheiden zijn, mogen hetzelfde als de roden maar niet op het podium. De groene, die ook heel erg op blauwe lijken en in het donker niet te onderscheiden zijn, mogen wel backstage maar niet in het artiesten gedeelte. Dus eigenlijk alleen maar op de wegen eromheen om van A naar B te komen.

Dan is er nog geel, die mogen hetzelfde als blauw dus geen idee waarom we geel hebben. Een grijs bandje mag hetzelfde als rood, dus ook hier “uhhhhh waarom grijs??”.  En dan om het makkelijk te maken lopen er mensen rond die vinden dat ze heel wat te vertellen hebben op Bospop, en dat hebben ze ook want dat is de organisatie, die te pas en te onpas alle regels overrulen en vinden dat die ene met dat blauwe bandje mag wat rood mag en dat die 2 met dat rode bandje naar binnen mogen waar alleen roze mag komen.

Met als hoogtepunt de vele mensen die achterop het podium bij het optreden van Rowwen Hèze stonden. Wij kregen de mededeling dat iedereen die geen roze en rood bandje hadden ervan af moesten want het was veel te druk. Na veel discussies en wellis-niettus gesprekken ging dan eindelijk iedereen weg, maar voordat ze van het podium af waren kwam iemand anders van de organisatie dat ze niet weg hoefde en mochten blijven staan, dus iedereen weer terug.

 

ZZTop

En dan heb je nog de wereldartiesten. ZZTop top dit jaar bijvoorbeeld. We hadden beveiliging voor de deur van de kleedlokalen staan, maar ZZTop wilde voor hun eigen gang ook nog een beveiliger. Daar mochten dan roze bandjes binnen met een artistkaartje van ZZTop medewerkers en dan mochten ook niet alle ZZTop medewerkers binnen, die mochten alleen binnen met weer andere ZZTop medewerkers die zo’n artistkaartje hadden.

Tijdens het optreden van ZZTop mocht geen enkel kleurtje backstage op het podium. Dus als dan een stom dronken manager van Within Temptation voor je neus staat te razen “IK ben de manager van Within Temptation en IK ben al 10 keer hier achterop het podium geweest vandaag”, dan mag die ook niet door.

Ook Hells Angels met een grijs polsbandje mogen niet op de wc in het backstage gedeelte plassen. En dan hebben we het nog niet over de journalisten gehad, “en ja ik werk bij tv en nee jullie mogen echt niet langs”.

 

Rolstoel

Laat ik dan tot slot het even hebben over een journalist, volgens mij van de schrijvende pers. Deze man zit in een rolstoel en vroeg mij zaterdag of ie backstage bij de kleedlokalen van de artiesten naar binnen mocht, want hij moest echt heel veel interviews doen. Hij had geen juist polsbandje en mocht dan van mij ook niet langs. “Buiten mag je iedereen interviewen binnen niet”.  Alle journalisten moeten veel interviews doen niet hij alleen. Hij was er niet blij mee.

Zondag komt mijn baas naar mij toe dat er een journalist in rolstoel een klacht had ingediend dat hij niet binnen naar het toilet mocht gaan van iemand van de beveiliging. Hoe laag kun je zinken. Het is vreselijk als je in een rolstoel moet zitten en deze beste man maakt er gewoon misbruik van.

 

Eisen

Een ding is zeker voor de beveiliging van Bospop moet je aan een aantal eisen voldoen. Je moet lang op je benen kunnen staan. Geen hoogtevrees hebben. Tegen commentaar en plotselinge veranderingen kunnen. Stevig in je schoenen staan en vasthoudend zijn. Maar boven al mag je absoluut niet kleurenblind zijn.