19.00 uur en het wordt ineens heel donker boven Weert.  Zal het dan eindelijk gaan regenen?

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van de zon. Zonder zon ben ik niks waard. Ik kan dan ook uit de grond van mijn hart zeggen dat ik een hekel heb aan regen en de winter.

Eindelijk, na een trage start, is ie dan gekomen en ook nog gebleven. De Zon. Ik ben zo blij. Het is dan ook al een paar dagen heerlijk warm. Volgens mij tikken we al een dag of 5, in de zon, de 30 graden aan.

Mij maak je er blij mee, maar nu wordt het donker boven ons stadje. Heeeeeel donker. En daar komen ze dan de druppels. Fjew, ik hoef vanavond niet mijn mooie plantjes water te geven. Ook wel eens fijn. En wat ook wel fijn is, moet ik toegeven, is dat ik nu vanavond niet in die bloedhitte in slaap hoef te vallen. Alles koelt altijd een stuk af na een regenbuitje.

Bloemen

Wow, het zijn al snel wel heel veel en hele grote druppels. Even naar buiten roepen of mijn kat Pie naar binnen komt. Geen gehoor. FLITS, BAM (snel achter elkaar lezen). En nog eens. Op de achtergrond blijft het rommelen en weer FLITS, BAM (weer snel lezen). Het lijkt wel of de hagelstenen die nu naar beneden komen kei hard van boven naar beneden worden gesmeten door een hele sterke handbalspeler uit het Nederlands mannenteam. Ja, daar gaan ze, mijn mooie zonnebloemen, die alleen maar een beetje water wilden, plat op de grond.

Pie heeft zich nog niet gemeld. Maar die schijt ook in zijn broek, als ie er een zou hebben.  Voor onweer en veel water verstopt hij zich dan onder de eerste de beste droge schuilplaats. Ik ren naar boven. De ramen moeten dicht. Check. Voor mijn huis staat een boom. Niet zo maar een boom, een grote boom, eigenlijk een te grote boom. Hij waait als een idioot van links naar rechts langs het raam. Het is bijna eng. En dan zie ik 2 buurvrouwen door de straat rennen.

Katten 

Als ik buiten kom blijkt dat mijn buurvrouwen opzoek zijn naar de katten uit de straat. Eentje is al gevonden, drijfnat met zijn buik al in het water. Inmiddels komen de putdeksels in de straat omhoog en loopt de straat snel vol. Mijn enkels staan al onder water. In een perkje bij een boom zie ik Meneer Nielson zitten. De kat van 4 huizen verderop. Nat tot op het bot. Ik til hem op en hij is even blij dat ie niet meer in het water zit. Dan begint ie te krijsen en te gillen. Snel zijn vertrouwde huis in. Na een paar minuten zijn we drijf nat en hebben we 2 katten gered. Yeah. Maar Pie is nergens te vinden.

Nat

We staan tot de knieën in het water en jawel, daar gaat het eerste water over de drempels de kelders in, maar waar is Pie toch??

Ik ben nat tot op mijn blindedarm geloof ik. De regen wordt minder.  Even naar huis, droge kleren aan doen en kijken of ik Pie kan vinden. Met een handdoek in mijn nek, tegen mijn kletsnatte haren, doe ik de achterdeur open…. en daar zie ik hem …. Pie. Doorweekt onder de omgevallen zonnebloemen en Mirabilles. Ik wikkel hem snel in mijn handdoek en probeer hem te drogen.

Samen

Het blijft rommelen buiten, maar de bliksem is steeds verder weg. Pie duikt weg onder de bank en ik ga buiten helpen met kelders leeg scheppen. In een rij emmers doorgeven. Vol van binnen naar buiten en natuurlijk leeg van buiten naar binnen.  Een groot deel van de straatbewoners werken samen om de kelders weer leeg te krijgen, ook bij de mensen die op vakantie zijn. Wat een team.

Ondanks de wateroverlast en de ellende die het met zich meebrengt hebben we met z’n allen geprobeerd er het beste van te maken en hebben we ook genoeg gelachen tussendoor.

Wat woon ik toch in een leuke straat  met leuke buren. Ik bof maar.

Helaas was het in mijn slaapkamer nog net zo warm als voor het noodweer.