Gisteren was ik bij Schrijf 2016 in Bussum. Workshops/lezingen over boeken schrijven. Hartstikke leuk en leerzaam. David Mulder opende de dag.  Daarna ben ik gaan luisteren naar Nanda Huneman “Breng je ideeënstroom op gang”. Fons Dellen over “Dilemma’s autobiografisch schrijven en zijn nieuwe boek: Echte vrienden” Gerda Aukes legde uit wat er gebeurde met je boek als het eenmaal uitgegeven was. Dan werd Abdelkader Benali nog geïnterviewd en speelde Nathalie Baartman een half uurtje cabaret.

Bio:

David Mulder sprak voor alle deelnemers van de dag. Met het onderwerp “Je grootste inspirator ben je zelf” ging hij aan de gang. Hij pakte de eerste pagina van een boek en ging daarna zelf iets nieuws bedenken. Erg leuk om te zien hoe hij in een korte tijd een hele nieuwe draai aan het verhaal gaf. Mensen mochten ondertussen vragen stellen. Ik was al gewaarschuwd door een vriendin die met mij mee was en al vaker bij dit soort bijeenkomsten was geweest, “ga je niet storen aan de vragen, niet doen.” En jawel hoor, er kwamen de meest onzinnige vragen die helemaal niks met het onderwerp te maken hadden. Ze vielen David gewoon in de rede. “Die zijn er altijd bij” zei mijn vriendin die mijn geïrriteerde gezicht zag. “laat die man nou gewoon uitpraten”, fluisterde ik “Ik wil hem horen niet die juffen met hun stomme vragen.” Ik krijg een lachje en luister weer verder. Goeie tip van David Mulder die nog wel even blijft hangen is BIO: Beschrijven, Inzoomen en Overdrijven.

Ideeën:

Na een kop cappuccino gingen we verder met de keuze lezingen. Ik had gekozen voor Nanda Huneman. “Breng je ideeënstroom op gang.” Wat een leuke vrouw zeg. Heerlijk om naar te luisteren. Wel hier en daar iets te zweverig voor mij met teksten als “rook in je hoofd en kooltjes in je buik” maar het was een genot om naar te kijken. Haar tip: Begin bij iets simpels en kijk waar het naartoe gaat. Zij gaf ons ook een opdracht.  “Schrijf over iemand, ergens, wat je nu te binnen schiet”…na een paar minuten werd de opdracht aangevuld. “Er gebeurd iets” en een paar minuten later “beschrijf hoe de persoon zich voelt”. Nou en dit heb ik geschreven…                                                                                                   Ze loopt door een smal paadje, niet wetend wat er aan het einde is. Aan beide kanten staan dicht begroeide struiken, de takken kronkelen krom door elkaar. Ze kan er bijna niet doorheen kijken. Het is warm en de zweetdruppels parelen op haar voorhoofd. “Daarachter, daar is een open plek.”            Langzaam, op haar hoede, loopt ze ernaartoe. Takken duwt ze stil opzij en voorzichtig stapt ze over grote stenen. En dan ziet ze het… Ze staat stil, aan de grond genageld. Hier was ze naar op zoek. Nu heeft ze het gevonden, maar weet niet wat ze ermee aan moet. Weken heeft ze gezocht. Haar hart klopt sneller, haar bloed raast door haar aderen. Oren die kloppen en haar mond is droog, zo droog. Een diepe zucht. “Concentratie” wat gaat ze doen. Ze wil omdraaien en heel hard wegrennen, maar dit wilde ze toch? Hier was ze naar op zoek. Toch?

Dilemma’s:

Toen was Fons Dellen aan de beurt. “Dilemma’s autobiografisch schrijven.” Ik was heel benieuwd waar het naar toe zou gaan. Dit omdat ik nog zoveel ideeën heb voor boeken die wel gebaseerd zijn op waargebeurde verhalen. Goed luisteren dus. Hij verteld leuk en ik wil steeds weten wat er dan gebeurd. Maar de stomme vragenstellers zitten weer in de zaal, met inhoudelijke vragen over het boek. Ik heb erg de neiging om te roepen: “Richt een boekenclubje op en bespreek daar het boek.” Ik wil weten wat hij te zeggen heeft, hoe het afloopt met de drama’s die de man maakt die de inspiratie heeft geleverd voor het schrijven van dit boek. Wat doen ze met de bedreigingen en betaald hij het geld? Het boek van Fons heet Echte vrienden en aan het begin van het boek staan de wijze woorden: “Dit boek gaat niet over u”. Dit ga ik onthouden

Eten:

Tijd voor de lunch. Lekker broodjes staan al voor ons klaar. Ik koop het boek van Fons Dellen en klets nog even met de heren van het Boekengilde waar mijn boek gedrukt is. Dan door naar de volgende keuze, Gerda Aukes.

Verkopen:

Gerda is boekverkoper. Ze legt ons uit hoe het in z’n werk gaat als je boek eenmaal gedrukt is. Hoe wordt het aan de man gebracht. Hoe komt het in de winkels en wanneer wordt het een succes en wanneer niet. Dat laatste is toch nog altijd een beetje een mysterie volgens mij. Soms ligt het jaren weg te stoffen op een plank totdat iemand het oppikt er een lovend artikel over schrijft en dan wordt het na tien jaar toch een bestseller. Het is een heerlijke vrouw om naar te luisteren, zegt het zoals het is. Halverwege haar verhaal besluit ik dat ze een boek van mij krijgt en na haar lezing geef ik die dan ook aan haar. Mijn mailadres heb ik erin geschreven. Wie weet mailt ze nog haar mening naar mij.

Abdelkader Benali:

Dan is het interview met Abdelkader Benali aan de beurt. Wat een heerlijke man om naar te luisteren. Hij vertelt, vertelt en vertelt en wij luisteren en lachen. Ik heb inmiddels geleerd hoe ik de stomme juffenvragen kan negeren en schrijf gretig de tips van Abdelkader op. “Kies je thema en laat je eigen nieuwsgierigheid je leiden”, “maak het bijzonder en ben er trots op”, “Enthousiasme is erg belangrijk”, “je openingszin stimuleert je voor de rest van het boek” etc etc

Lachen:

Dan de afsluiter met Nathalie Baartman. Een half uurtje cabaret. Er zitten erg leuke stukken in maar niet alles is even leuk. Dat maakt ook niet uit. Leuke voorstelling, leuke afsluiter.

We gaan naar huis. Ik had een erg leuke dag. Veel geleerd, veel gelachen en lekker gegeten. Wat wil een Celine nog meer?